Ik had een hoesje nodig voor mijn iPad. Iets simpels en niet het hoesje van Apple zelf want die zijn behoorlijk duur.
Na wat gezocht te hebben kwam ik uit op de website van Dixons. Daar hadden ze een neopreen hoesje van Icidu met voorvak en nog op voorraad ook in de winkel (3 stuks) waar ik het wilde halen. Dit voldeed dus aan mijn wensen en hij was nog in de aanbieding ook.
Tijdens mijn lunchpauze ben ik met mijn collega’s naar de winkel gegaan. Na een tijd voor het schap met hoesjes gestaan te hebben kwam er een medewerker na me toe. “Kan ik u misschien helpen?”. “Ja, ik zoek een hoesje van Icidu.”. Bedoelt u misschien die en wijst naar een hoesje rechts onderin. Ik wil het hoesje van de haak afhalen maar de haak liet sneller los dan het hoesje dus had ik beiden in de hand. Ik geef de medewerker de haak en bekijk het hoesje. “Dit is niet het hoesje dat ik op jullie site gezien had. Die had namelijk een voorvak om wat dingen in op te bergen”.
“Dit is de enige die we hebben”, en hij hangt de haak en het hoesje terug. “Volgens jullie website hebben jullie nog 3 stuks op voorraad”, is mijn reactie. “U weet zeker dat u onze winkel heeft geselecteerd?”, “Ja zeker, tenzij u er drie verkocht heeft in de afgelopen dertig minuten?”. “Nee ik heb er geen verkocht de afgelopen dertig minuten.”, “Dan moet u er nog ergens drie hebben.”
De medewerker kijkt ondertussen op zijn terminal. “U heeft gelijk wij hebben er nog drie op voorraad. Ik zal even voor u in het magazijn kijken.” en de medewerker loopt weg. “Wat is er mis met dit hoesje?” vraagt een van mijn collega’s. Hij pakt het hoesje dat ik eerder ook al had gepakt en ook bij hem blijft de haak aan het hoesje hangen.
“Ik heb uw hoesje gevonden meneer.” zegt de medewerker met het hoesje in de hand terwijl hij naar me toe komt gelopen. “U had gelijk wij hadden het hoesje nog op voorraad.”.
Uiteindelijk ben ik als tevreden klant naar huis gegaan met een Icidu hoesje met voorvak voor vijf euro. Al is het jammer dat je een medewerker moet vertellen hoe het met zijn voorraad staat.
Haha, mooi verhaal!